Leiderschap in kleutermaat

Winterse wind plaagt de kinderen van het plein
Hij laat zich niet het lokaal in waaien
weet zijn maatjes te verzamelen
stapt voorts in de plassen
op de jongen met gelabelde gedragsproblemen af
is tegen weer en kind-zijn opgewassen
‘Hey, jij daar, heb je zin om mee te spelen?’
Even is het zwarte schaap zijn problemen vergeten

Twee klasgenoten vliegen elkaar in de haren
De rest van de groep zien we verstijfd
haar kant op staren
Ze schrikt op, ademt diep door
De kinders betitelen elkaar Liegers!
Zonder wervels draait ze zich soepeltjes
een plek tussen de opvliegers
dirigeert hun woorden, weet:
emoties gaan voór
‘Hocus pocus verfomfaai’
Met een gevoelsomdraai
Laat ze hun explosie bedaren

Auteur: Lotte van Lith

Hoe herkennen we leiderschapskwaliteiten op jonge leeftijd? Het is interessant om te kijken hoe kinderen spelen en hoe ze (onderlinge) problemen oplossen. Hoe ze relaties vormgeven, projecten en samenwerking organiseren. Ik heb er vertrouwen in dat we al op jonge leeftijd hier tendenzen in kunnen waarnemen én dat kinderen enorm kunnen groeien in hun verbindende leiderschapskwaliteiten. Juist via creatief en sociaal spel, via plezier en levenssituaties.

Daarnaast kunnen we tevens kenmerken van begaafdheid herkennen in leiderschapskwaliteiten. Een scherp, open observatievermogen van de pedagogisch of psychologisch begeleider is een randvoorwaarde. Een kind dat zich anderszins wellicht verveelt, kan ineens alert zijn, wanneer een situatie het kind daartoe uitnodigt. Ineens lijken we een ander kind te zien. Er is een match met de omgeving en de kwaliteiten van het kind, de leider in kleutermaat staat in bloei. In de poëtische voorbeelden lezen we ook groeiend empathisch vermogen (o.a. geïnspireerd op dit artikel: https://lnkd.in/dpXjH5Ur), intensiteit in de afgestemde vorm van sensitiviteit.

Op volwassen leeftijd kan het waardevol zijn terug te blikken op hoe jouw leiderschap vroeger tot uiting kwam. En welke gevoelens daarmee samengingen. Soms is dat eenzaamheid, dat verlicht kan worden tot besef van ieders eigenheid wanneer de eenzaamheidsgevoelens in verbinding uitgesproken en bespiegeld worden. Zo ontstaat er weer meer ruimte voor spontaan (zelf)leiderschap.