De toekomst als beweging

Ontroerend. Aan het einde van de derde groepssessie van 'Shaken, not Broken: positieve desintegratie als persoonlijk proces' deelden de deelnemers een ter plekke gecreëerde 'performance'. De uitvoering werd geïnspireerd door een uit de natuur gekozen metafoor voor een eerdere of huidige, psychologische ontwikkeling, het vervolgens experimenteren met deze metafoor in beweging en het kiezen van een element uit deze beweging om als een soortement van ode verder uit te werken op bijv. muziek, met beelden, aan de hand van poëzie... Ook online waren we, ervoer ik, nabij ieders intieme uiting van kracht en kwetsbaarheid, van subtiele en meer grove lichaamsbeweging, van welhaast rituele zelfexpressie, sprekende muzikale keuzes en ieders eigen tempo, cadans en lichaamstaal waarmee een emotionele, sociale, creatieve,.... ontwikkeling werd gecommuniceerd. Door in een performance een persoonlijke ontwikkeling te onderzoeken wordt de intuïtie van de ontwikkeling aan den lijve gevoeld, daar intenser én bewegingsvrij verankerd en bovendien gecommuniceerd op onverwacht expressieve wijze. De aandacht van de kijkende-luisterende-meevoelende deelnemers was dan oók innemend om waar te nemen. Dansend vertrok ik zojuist vanachter het scherm richting het zonovergoten terras, een kleine ode aan het groepsproces aan alle buren tonend .